Li Kobaniya rengîn li ser ҁonga dayîka şîrîn di nîvê şevê de, di bin şewqa heyvê de.Dayîka min pend û şîret li min dikirin, Di navbera wan pend û şîreta de hevokek digot:Pêşiyan ji paşiyare ҁiştek nehîştê. ew şîretan min di mêjiyê xwe de diҁand, lê ti pêwîstî û giringî min nedida wê hevokê.lê ev hevoka pirsgirêkekê ji me re bihêsanî dike.Hin kurd û zimanhezên wê dibêjin : Pêşeroj: nîşana dema wêbê dide. Paşeroj : nîşana dema borî dide. Ez gorî nêrîna xwe dibîn ev gotina şaşe,ji ber ku eger em Pêşeroj û Paşerojê û hevoka dayîkê qabankin , eme bi vî rengî bibînin. Pêşiyan di pêşeroj de ji paşiyare ҁiştek nehîştê. Ji vir de xuya dibe ku: Pêşeroj: nîşana dema borî dide. Paşeroj : nîşana dema wêbê dide. 2014/3/22 M:Ebdil Celal şêx Elî
Dengdêr û dengdar
Piştî mîr Celadet Bedirxan tîpên kurd bi latînî di sala 1932 de , di kovara HAWAR de li baytexta sûriya şamê belav kir , pir pirsgirêk ҁêbûn. Yek ji wan pirsgirêkan li ser Dengdêr û dengdar bû. Hin kurd hene dibêjin: Dengdêr tîpên bi dengin û dengdar ên bê dengin û hin jî hene tersî vê gotinê dibêjin.werin em bi hev re lêkolîna va herdu bêjeyan bikin. Di kelepûra kurd de alavek heye tê nasîn bi (destar), ev alava ji du beşan pêk tê . beşê jêrîn nalivê pêra tê gotin DAR Beşê jorîn dizîvirê pêra tê gotin DȆR . eger Beşê jorîn nelivê deng ҁênabê , ji ber vî hawî tîpên Dengdêr: tîpên bi dengin. Dengdar: bê dengin.
M:Ebdil Celal şêx Elî